این دستور تهیه ملاس انار یک شربت خانگی است که از آب تازه یا بطری شده برای ایجاد یک چاشنی غلیظ، تلخ و شیرین استفاده می کند.
سبزیجات و گوشت های خوش طعم را لعاب دهید یا رب انار تک نفره روی دسرها بریزید تا رویه ای غنی داشته باشید.
گاهی اوقات یک ماده می تواند شما را به چنین سفری ببرد.
انار یکی از آن ها برای من بوده است. سطل های بسیار زیادی که از درختان مادربزرگ و مادربزرگم و مادربزرگم برداشت و بذر انداخته ام، من را به چالش کشیدند تا خلاق باشم یا به جای آن، بذرها هدر بروند.
ما ژله انار، مربای انار و زغال اخته، شربت انار درست کردیم، آرل ها را روی سالادها و دسرها پاشیدیم و البته مقداری هم خوردیم. امروز ادامه آن دستورات را می آورم – ملاس انار خانگی.
این چاشنی است که ممکن است دیده باشید در غذاهای خاورمیانه به آن می گویند.
خوشمزه است، اما گاهی اوقات پیدا کردن آن سخت است.
خوشبختانه درست کردن آن از ابتدا بسیار آسان است، و سپس می‌توانید از آزمایش آن بر روی غذاهای خوش طعمی مانند مرغ سوخاری یا سبزیجات، یا ریختن روی چیزکیک، کیک روغن زیتون، تارت شکلاتی و موارد دیگر لذت ببرید.
سوال کاملا قابل درک است. تفاوت عمده ملاس انار با شربت انار چیست؟ نه زیاد!
هر دوی آنها با تغلیظ آب انار با شکر درست می شوند. معمولا مقداری آب لیمو برای افزایش ماندگاری اضافه می شود.
تفاوت در سطح قند و سطح کاهش است. شربت انار شکر بیشتری در آب مصرف می کند و کمتر پخته می شود و در نتیجه مایعی سبک و روان به دست می آید.
از طرف دیگر ملاس یا سس از شکر کمتری استفاده می کند و در مدت زمان طولانی کاهش می یابد تا به جای آن شربتی بسیار غلیظ، غنی و تیره ایجاد شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.